تدریس و جای نشستن

معلم لازم است گاهی در هنگام تدریس جای خود را تغییر دهد و در نقطه ای متفاوت به آموزش بپردازد.

همین طور دانش آموزان هم در برخی زنگ ها جای خود را تغییر دهند یا گاهی حتی کلاس خود را تغییر دهند.

یا مواردی از این قبیل نیز گنجانده شود:

• شروع درس با موسیقی و متفاوت کردن آن ها
• استفاده از یادگیری مشارکتی
• ایچاد همکاری بین دانش آموزان و گروه های مختلف دانش آموزی
• شروع کلاس با یک بازی یا فعالیت گروهی
• استفاده از آواز، شعر یا صدای خاص
• استفاده از فضاهای آزاد، طبیعت، و …
• گنجاندن سفرهای آموزشی و بازدیدها

برای جلب توجه دانش آموزان با رعایت نظم و ترتیب و مقررات، حقظ و نگه داری علاقه و رغبت آن ها، خارج شدن از روال عادی و ایجاد تنوع ضروری است.

جنگ

دانش آموزانی که احساس تهدید می کنند ممکن است گزینه «جنگ» را انتخاب کنند که در مدرسه خود را به شکل های زیر نشان می دهد:

• بی نظمی 
• پرخاشگری
• کج خلقی
• نافرمانی

گریز

یا ممکن است گریز را انتخاب کنند که خود را به این صورت ها نشان می دهد:

• گوشه گیری
• غیبت از کلاس
• دلسردی
• عدم تلاش
• ترک تحصیل
• پناه بردن به مواد مخدر و الکل

تهدید، مکانیزم های دفاعی را فعال می کند که برای حفظ جان و تلاش برای بقا بسیار خوب است ولی برای یادگیری کارکرد ندارد.

صندلی آرامش

صندلی آرامش چیست؟

یک صندلی راحت است که:

دانش آموزان وقتی ناراحت، عصبانی و مضطرب هستند و نمی توانند عضوی فعال از کلاس باشند و فرایند درس و تکالیف را دنبال کنند، انتخاب می کنند که برای بازیابی آرامش و تمرکز خود روی آن بنشینند.

نشستن روی این صندلی به معنی تنبیه نیست بلکه گزینه ای است که خود دانش آموز انتخاب می کند.

بهتر است به هنگام معرفی صندلی آرامش به دانش آموزان، علامت صامت و بی صدایی را برای زمانی که کسی قصد دارد روی صندلی آرامش بنشیند معرفی کنیم تا اگر دانش آموزی وسط تدریس معلم خواست از جای خود حرکت کند و روی این صندلی بنشیند، مزاحمتی برای کلاس نداشته باشد..

دانش آموز هنگامی که احساس ناراحتی می کند و می داند نمی تواند درس و کلاس را دنبال کند روی آن صندلی می نشیند و تا زمانی که خود را آرام می کند، در آن جا خواهد ماند و در صورت آرام شدن با اجازه معلم در سرجای خود قرار خواهد گرفت.

این در آموختن نحوه ایجاد آرامش به خود و مدیریت هیجانات منفی موثر است. این مهم ترین مهارتی است که بعدها نیز در زندگی به کارشان خواهد آمد.

بهترین زمان این آموزش

بهترین زمان آموزش این مهارت زمانی است که همه در شرایط خوبی قرار دارند یا همان اول سال و ترم تحصیلی که اصول، مقررات و اساسنامه را معرفی می کنیم.

به آن ها آموزش دهید:

1. تا جایی که ممکن است خود را از موقعیت استرس زا دور کنند.
2. آهسته و عمیق نفس بکشند با 10 شماره نفس بگیرند و با 15 شماره نفس را رها کنند.
3. تعداد تنفس ها را بشمارند و فقط روی عبور و مرور هوا از بینی و شمارش و تعداد تنفس ها تمرکز کنند و همزمان به افکار و تصاویری خوشایند فکر کنند.

پشت میز خود این تکنیک را یک بار با شما تمرین کنند.

گزینه رفتن روی صندلی آرامش برای دانش آموزان فرصت آزادی از شرکت در کلاس را در زمانی که به لحاظ هیجانی آمادگی ندارند، فراهم می کند.

همچنین مانع اخراج شدن و بازخواست شدن از طرف معلم می شود 

دانش آموز دیگر این تذکر را نمی شنود که:

«چرا حواس پرت است و شرکت فعال نمی کند»

هر چند ممکن است:

این موقعیت مورد سوء استفاده برخی قرار بگیرد که با گفتگوی دو نفره با آن ها می توان از وقوع آن جلوگیری کرد.

وقتی دانش آموزی را بی قرار می بینید می توانید به نشستن دعوتش کند.

این کار به او کمک می کند از دریافت تذکر و احتمالا اخراج از کلاس رها شود.

آزادی انتخاب جا:

دانش آموز هر مکانی که خودش راحت است برای تشستن انتخاب نماید.

برخی دانش آموزان با توجه به قد بلندی که دارند معمولا عقب تر می نشینند تا سایر دانش آموزان بهتر توانند تخته و معلم را ببینند.

برخی خجالتی هستند و ابتدای سال تحصیلی ترجیح می دهند اصطلاحا یک گوشه ای قایم شوند و به تدریج بر اساس ساز و کار بکار رفته در کلاس به اصطلاح یخشان باز می شود و جای مناسب خود را پیدا می کنند.

شاید بهترین حالت در کلاس ایجاد گردش در جای تشستن باشد.

این باعث می شود حس تعلق و گز کردن در یک مکان و به قولی حاشیه امن درست کردن برای دانش آموزان از بین برود.

به این ترتیب دانش آموزان مختلف در موقعیت های گوناگون و در کنار دوستان مختلف رشد می کنند و میزان دوستانشان هم افزایش می یابد و رفتارهای مختلف را تجربه می کنند.

این مقاله ما را بخوانید

دانش آموز فارغ التحصیل ششم دبستان

 دستور کار روزانه و هفتگی

نظر خواهی از آنها برای انجام ترتیب، توالی کارها و تکالیف درسی راه بسیار ساده ای است که به آن ها هم حق اظهار نظر می دهد و احساس می کنند اگر چه باید در مدرسه باشند و تکلیف انجام دهند. ولی چگونگی و زمان آن را خود تعیین می کنند.

دانستن این که در طی روز یا هفته قرار است چه اتفاقی در کلاس بیفتد و انتظار چه چیزی را باید داشته باشند نیز به آن ها کمک می کند استرس کم تری را تجربه کنند و همین باعث افزایش یادگیری کیفی می شود.

این به آن ها کمک می کند تا استرس کم تری را تجربه کنند و باعث افزایش یادگیری کیفی می شود.

انتخاب هم گروه خود

واگذار کردن برخی تکالیف از جمله انتخاب یار یا گروه خود، می تواند احساس «آزادی برای» را در آن ها ارضا کند.

ابتدا معلم مسئولیت آن ها را به روشنی مشخص می کند و نتیجه مورد انتظار را مطرح می نماید.

به آنها گوشزد می کند اگر نتیجه مورد انتظار معلم را داشته باشد و کار کیفی تولید کنند اختیار و حق انتخابشان افزایش می یابد و در غیر این صورت برای حفظ کیفیت و اطمینان از یادگیری درست، معلم خود گروه ها را انتخاب می کند.

برای جلوگیری از شکست کار گروهی یا بی نظمی و اختلال در فرایند انجام کار بهتر است قبل از تشکیل گروه ها معیارهایی را مشخص کنید که هر کس باید برای هم گروه خود در نظر داشته باشد.